Żywot kulturoznawcy nie zawsze bywa usłany różami, zwłaszcza gdy trzeba stawić czoła brutalnym i mylnym opiniom wokół swojej profesji. Jakie są ów zarzuty? Właśnie obalamy wszystkie mity!
1. Nie wiesz na co iść? Wybierz kulturoznawstwo!
MIT: Jeśli liczysz na znalezienie odpowiedzi na odwieczne pytanie pt. „jak żyć?” możesz się rozczarować.
FAKT: Kulturoznawstwo to kierunek bardzo przekrojowy: jeśli wahasz się nad wyborem socjologii, literaturoznawstwa czy filozofii – być może po roku studiowania bardziej sprecyzują się Twoje preferencje, bo tok studiów obejmuje bardzo różne zagadnienia i przedmioty.
2. Nic nie trzeba robić.
MIT: Oczywiście można nie robić nic do pierwszej sesji, a potem obudzić się z nosem w książkach nadrabiając pół roku – niektórym z pewnością się to udaje i na innych kierunkach.
FAKT: Kulturoznawstwo nie zmusi Cię do kucia listy słówek na kolosy co drugi dzień, albo walki z kolejnym projektem w AutoCAD. Swój czas poświęcisz śledząc na bieżąco wszelkich wiadomości ze świata „Kultury”, czytaniu wydłużającej się listy lektur i oglądaniu niszowych produkcji filmowych.
3. Kulturoznawstwo to nie kierunek, to styl życia.
MIT: Nie oczekuj, że każdy będzie nosił dredy, hipsterskie prochowce czy malował pejzaże, a w wolnym czasie czytywał Kafkę w oryginale.
FAKT: To kierunek dla osób chcących rozwijać swoje artystyczno – pochodne hobby typu fotografowanie czy muzyka. Wszyscy amatorzy teatru pogłębią swoją wiedzę teoretyczną, a piszący do szuflady – podszlifuja warsztat.
4. Kulturoznawstwo nie zapłaci Twoich rachunków.
MIT: Tak na prawdę żaden inny kierunek tez tego nie zrobi – o ile nie jest zamawiany lub nie załapiesz się na dodatkowe stypendium.
FAKT: Zwyczajowo plan studiów pozwala na pogodzenie zajęć z pracą lub odbyciem płatnego stażu. Dla ambitnych istnieje zawsze opcja stypendium.
5. Staniesz się bywalcem teatru i stałym klientem niszowych kin.
MIT: Jeśli taka forma spędzania czasu Ci dotąd nie odpowiadała, to mała szansa, że wraz z otrzymaniem indeksu automatycznie pokochasz wszelkie instytucje kultury.
FAKT: W ramach niektórych zajęć wspólne wyjścia będą obowiązkowe – np. na teatrologii wybierzecie się do teatru itp. Jeśli dotychczas brakowało Ci w portfelu na bilet do multipleksu, pokochasz kino bez popcornu i legitymacje kinowe uprawniające do zniżek.
6. Kulturoznawca – to brzmi dumnie!
MIT: Będą Cię utożsamiać z kulturystą albo z osobą kulturalną – i choć wszystkie opcje nie wykluczają się wzajemnie, nie unikniesz pytań o meritum bycia kulturoznawcą.
FAKT: Kulturoznawca, medioznawca czy badacz antropologii kultury to profesje humanistyczne, które w dobie inżynierów i specjalistów z branży IT nie są doceniane. Niemniej, czyż kulturoznawca nie brzmi dumnie?!
FAKT: Kulturoznawca, medioznawca czy badacz antropologii kultury to profesje humanistyczne, które w dobie inżynierów i specjalistów z branży IT nie są doceniane. Niemniej, czyż kulturoznawca nie brzmi dumnie?!
7. A czy zastanawiałeś się co Ty właściwie będziesz robić po kulturoznawstwie?
MIT: Prawdopodobnie większość osób na pierwszym roku studiowania nie jest w stanie ostatecznie odpowiedzieć na to pytanie. Równie dobrze można iść na studia z określonym planem na życie, który zweryfikuje się w czasie.
FAKT: Na drugim stopniu kulturoznawstwa wybiera się specjalizację (np. coach medialny czy krytyk), która uczy już bardziej konkretnych kompetencji przydatnych na rynku pracy. Nie znam bezrobotnego kulturoznawcy, a kreatywność, której uczą te studia pcha do pracy w totalnie różnych dziedzinach.
Słowa, słowa, słowa 